<
هیاهو برای هیچ > سالهاست که تیتر
دیدار استقلال و پرسپولیس است ..!
دو باشگاهی که اگر درست هدایت شوند می تواند
فوتبال ملی ما را دگرگون کند..!
این فوتبال با این آدمها و این سیاست کنترل فوتبال از نظر
امنیتی بیمار است و امکان ندارد که به جایی برسد!!
امثال حاج فتح الله زاده ، سردار پاسدار رویانیان ، علی دایی ، قلعه نوعی و...در بدنه این
فوتبال مثل لاشخور خانه کردند و همه چیز
را از این فوتبال گرفتند !!
با پایان یافتن جنگ ویرانگر ایران و عراق و حضور گام به گام
آدم های حکومتی و غیر ورزشی در فوتبال ایران باید گفت که دیدارهای استقلال و
پرسپولیس بازی به بازی با شکل و شمایلی غیر فوتبالی تر به نمایش در آمد تا جایی که
خیلی ها احساس کردند که این بازی نباید برنده ای داشته باشد تا اتفاقی نیفتند.....
فوتبال در جمهوری اسلامی از آغاز دهه هفتاد به واقع با
اوضاع و احوال سیاسی و امنیتی گره خورد و زمانی که دیگر قرار شد تا هیچ دیداریی با
تماشاگر بالاتر از سه هزار نفر در ورزشگاه قدیمی امجدیه برگزار نشود مشخص گردید که
فوتبال برای مقامات امنیتی در جمهوری اسلامی از حساسیت ویژه ای نسبت به تمام رشته
های دیگر ورزشی برخودار است!!
حضور آدم های غیر ورزشی و به روايتي سیاسی در دو تیم
پرسپولیس و استقلال نه فقط این دو تیم را از بستر طبیعی فوتبال خارج کرده است ، بلکه به شکلی مستقیم در روند فوتبال جمهوری
اسلامی به سوی یک فوتبال سیاسی ، امنیتی و دولتی نقش داشته و دیگر تیم های پر
طرفدار در شهرستان ها هر یک گرفتار چنین بساطی شده اند ..!
امروز پرسپولیس و استقلال در بدترین دوران زندگانی خود به سر می برند و دوری آنان از مدیریت مردمی
و قابل قبول تا آنجاست که گویی هر دیدار آنان صحنه مقابله طرفداران با مدیریت
تحمیلی و فرمايشي به شمار می رود!!
.به هر حال در باره پرسپولیس و استقلال باید بگویم که این
دو این تیم در دل مردم ایران در طول دهه های گذشته و با چند نسل زندگی کرده اند و
صاحب اصلی آنان مردم هستند و بلاخره یک روز باید پر طرفدارترین تیم های ایران و به
قولی آسیا به صاحبان اصلی انان یعنی مردم باز گردانده شوند ...
. در طول دیدارهای پرسپولیس و استقلال در دهه های هفتاد و
هشتاد بسیاری از نتایج به شکلی رقم زده شد که بسیاری از تماشاگران دو تیم هرگز
نتوانسته اند آن را یک نتیجه طبیعی و بیرون آمده از فوتبال بداند و حرف هایی به
میان آمد که سر کله آدم های فراتر از فوتبال و ورزش را با تماشا می گذاشتد و آدم
هایی که سایه آنان همه گاه در بیست سال گذشته بر فوتبال جمهوری اسلامی احساس شده و
با گذشت زمان این سایه های کاملا بیگانه با فوتبال بیشتر و بیشتر ملموس بوده است.
این سایه های
بیگانه در طول دو دهه کاری کردند که تماشایی ترین وپر جاذبه ترین دیدار باشگاهی
ایران از پنجاه ، شصت سال پیش به این طرف حالا در شرایطی قرار گیرد که هیچ گونه
لذت وشوقی باقی نگذارد و بارها در دیدارهای اخیر دیدیم که بسیاری گقتند:
دیدار پرسپولیس و
استقلال هیاهویی بود برای هیچ. ......امیر برادران
