۱۳۹۲ شهریور ۴, دوشنبه

جلال طالبی در حسرت روزهای نا تمام ….

معرفی یک  < بزرگ >  به نسل جوان

طالبی  در حسرت روزهای نا تمام ….

 جلال  طالبی بازیکنی خوش تکنیک و با شکل بازی تازه ونزدیک به فوتبال اروپا   بود که با وجود قامت بلند می توانست پا به توپ شود و با حرکتهای غیر قابل پیش بینی از حریفان بگذرد . طالبی در بازی هوایی و ضربه های سر نیز قدرتی قابل توجه داشت و گلهای او در نیمه دهه چهل تا آنجا زیبا  بود که هنوز در خاطره قدیمی ها نقش بسته است.
 دوران بازیگری  جلال طالبی در فوتبال بسیار کوتاه بود و او مجبور شد در سن ۲۷ سالگی، به خاطر مصدومیت، بازیگری فوتبال را کنار بگذارد. وی در باشگاه‌های دارایی، تاج (استقلال کنونی) و نیز تیم ملی ایران بازی کرده است.



او تقریبآ سه هفته مانده به جام جهانی ۱۹۹۸ و پس از باخت ۷ بر ۱ تیم ملی ایران برابر باشگاه آ اس رم ایتالیا در یک دیدار تدارکاتی، جایگزین تومیسلاو ایویچ، سرمربی وقت تیم ملی ایران، شد و توانست نخستین برد تاریخ فوتبال ایران در جام‌های جهانی را به ارمغان بیاورد؛ هرچند که عده ای معتقد هستند این برد نتیجه زحمات تومیسلاو ایویچ بود.
طالبی تا سال ۲۰۰۰ سرمربیگری تیم ملی ایران را بر عهده داشت و پس از شکست در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا در این سال برابر تیم ملی کره جنوبی، که در وقت اضافه و با قانون گل طلایی اتفاق افتاد، از سمت خود استعفا کرد.
طالبی در برهه ای سرمربیگری تیم ملی سوریه و نیز تیم امید اندونزی را نیز بر عهده داشته است.
او سالهاست که به تناوب  در امریکا و ایران زندگی می کند . طالبی اگر دچار مصدومیت و کناره گیری زود هنگام از فوتبال نمی شد  ، بدون شک شایستگی حضور در جمع تیم برتر تاریخ فوتبال  ایران را داشت ....
در کار مربیگری طالبی نیز باید گفت که او پیش از انقلاب و در جام تحت جمشید با تیم دارایی درخشش داشت و نشان داد که در کار آموزش و رهبری بازیکنان جوان نیز دارای خلاقیت و لیاقت ذاتی است .




وقوع انقلاب اسلامی  گریبان جلال طالبی را مثل تمام پدیده های ایران گرفت  تا آینده مربیگری این مرد ادب را تباه کند  و طالبی در اینجا نیز مثل دوران بازیگری به نیمی از سزاواریش دست پیدا نکرد ....

اگر شرایط درستی در جامعه و فوتبال آن سرزمین وجود داشت ، جلال طالبی بدون شک مربی بسیار خوبی برای تیمهای جوانان بود .
طالبی در اوایل دهه هفتاد خورشیدی با ترس و لرز به ایران بازگشت و احتیاط و محافظه کاری پیش از اندازه باعث شد تا هرگز استقلال کار مربیگری را از خود نشان ندهد !




او در چند نوبت در دوهه اخیر به گونه ای در مربیگری عمل کرد که با وجود بهره مندی  از دانش و تجربه  نتواند کمترین  نام و اعتباری در قواره جلال طالبی به تماشا و یادگار بگذارد !
جلال طالبی حالا در پیرانه سری  در حسرت روزهای ناتمام در دوران بازیگری و مربیگری است که به شکلی نا خواسته گرفتار آن شد …..

برای او آرزوی بهترینها را داریم....امیر برادران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر