یک امتیاز را نباید شاهکار دانست ، ضعیف ترین بازی بنام ایران و نیجریه !

یک امتیاز را نباید شاهکار دانست !

  ضعیف ترین بازی  بنام ایران و نیجریه !

ایران و نیجریه ،  هیچکدام حرفی برای نمایش یک  فوتبال زیبا و تماشایی نداشتند !

این مسابقه همانطور که پیش بینی می شد ایران کاملا دفاعی بازی کرد و امید به ضد حمله و استفاده از تاکتیک های ایستگاهی و برای همین هم در نیمه اول در دقیقه 34 ضربه کرنر دژاگه می رفت با ضربه سر قوچان نژاد به گل  ایران تبدیل شود که دروازه بان  نیجریه از روی خط دروازه توپ را برگشت داد.

این روش بازی که همه چیز در دفاع و حفظ دروازه خلاصه شده است ، کار را برای تیم  مقابل خیلی سخت می کند و باید بازیکنان تکنیکی و آماده برای تغییر آهنگ و حرکات سریع داشته باشی تا بتوانی لایه های دفاعی حریف را بگشایی.

 نیجریه بازیکن با هوش و خلاق دردو  خط میانی و حمله نداشت وخیلی احساسی و یکنواخت عمل می کردند و  این کار را برای ایران آسانتر کرده بود .ضمن آنکه حرکات نیجریه از دفاع به حمله تا آنجا آهسته  بود که باید گفت این دیدار کند ترین تا اینجای جام بیستم بود !

  تیم ایران همان مشکلات ریشه ای را همچنان داشت ، نگه نداشتن توپ و پاسهای اشتباه ، بخصوص در میانه زمین و در این میان تنها کسی که ماموریت حفظ توپ را داشت ، اشکان  دژاگه  بود  . تعویض او پس از یک ساعت حضور در زمین ناشی از خستگی و درگیریهای فراتر از دیگران بازیکنان ایران بود که گویا خود  به هنگام خروج از میدان چنین نظری نداشت و با ناراحتی به روی نیکمت رفت تا حتی آب را هم برای نوشیدن نپذیرفت !!

 حقیقی در درون دروازه محک جدی نخورد ولی ظاهرا نشان داد که اعتماد به نفس بالایی دارد. حقیقی   در پایان مسابقه ، دلیل گل نخوردن را دعای مردم دانست و خدا را شکر کرد !!

بهترین موقعیت این دیداربرای نیجریه  در دقیقه 9 روی دروازه ایران رقم خورد که تکل به موقع مهرداد پولادی از درون محوطه جریمه یک فرصت گلزنی جدی را از مهاجم نیجریه گرفت!

 ایران و نیجریه ضعیف ترین تیم این گروه هستند وبا توجه به بازی آرژانتین و بوسنی می توان گفت این دو تیم شانسی برای صعود ندارند !

این تنها بازی در این جام بوده که شبکه های خارجی که تما م بازی ها را پخش می کنند ، کمترین زمان را برای تفسیر مسابقه گذاشتند !! چون واقعا حرفی برای گفتن نداشت . اگر حمل بر خرافات  نشود ،  سیزدهمین بازی جام آنقدر ضعیف و فاقد ارزش به لحاظ کیفیت بود که برای اولین بار وقتی سوت پایان بازی به صدا در آمد ، فقط تماشاگران هو می کردند  تا بگویند که حیف از حضور خود در این ورزشگاه !!

باری ، کی روش آنقدر در افکار دفاعی برای گل نخوردن غرق شده بود که حتی نمی توانست بازی بد نیجریه را  در نیمه دوم را به درستی ببیند . اگر چنین نبود ، چند جابجایی به موقع در میانه میدان و آهنگ تهاجمی بیشتر می توانست از نیجریه  یک مغلوب بسازد که باید گفت تیم ایران فرصتی را برای پیروزی و سه امتیاز از دست داد که عامل آن تکیه همه جانبه برای یک کار و آن هم دفاع و حفظ دروازه بود !!

در این بازی خواسته اول و بزرگ کی روش نباختن بود و این مربی با این هدف در طول نود دقیقه به بازی نگاه می کرد و اگر دستیابی به هدف  را برای  هر تیم پیروزی بدانیم  ، تیم ایران را باید موفق و به هدف رسیده دانست !

جریان بازی در نیمه دوم اما چنین نمی گوید و شرایط بازی می توانست با اتخاذ تدبیر های تازه  برای افزایش توان تهاجمی ایران از نیجریه یک مغلوب بسازد . اینجا همان جایی است که کی روش از اجرای آن ناتوان نشان داده و از قضا نقشه های سراسر دفاعی او بیش از کمک به ایران  ، به ویژه در نیمه دوم به داد حریف رسید  و بهترین فرصت برای پیروزی را از ایران گرفت .

کی روش در نیمه دوم هرگز با جریان بازی همراه و هماهنگ نبود که اگر کمی از نگاه یک مربی حرفه ای در این زمان مناسب بهره می گرفت ، بدون شک پیروزی ایران بر نیجریه اتفاق می افتاد !

همین واقعیت را می توان به رخ کی روش کشید تا او نتواند گمان کند که با یک بازی کاملا دفاعی و یک امتیاز از حریف نا توان به شق‌القمر رسیده است و منت  در فوتبال ما بگذارد که یک امتیاز یعنی شاهکار !!!  

کی روش در دیدار ایران و نیجریه  بازهم یاد آوری کرد که از فوتبال فقط به دفاع و گل نخوردن  فکر می کند و اخراج او از تیمهای قبلی بدون تردید با حساب و کتاب و منطق فوتبال همراه بوده که کی روش هرگز با زیبایی فوتبال میانه ای ندارد ! .......امیر برادران