جدیکار هم رفت !

جدیکار هم رفت ..!

من روش گرم کردن قبل از بازی را از جدیکار یاد گرفتم . دردهه شصت دوشنبه شبها در سالن سر پوشیده ورزشگاه داودیه خبرنگاران ، نویسندگان ورزشی و تنی چند از  پیشکسوتان فوتبال  دور هم جمع می شدیم و فوتبال سالنی بازی می کردیم .

جدیکار هم می آمد و همیشه یک ساک داشت که توپ فوتبالش هم توی آن ساک بود . جدیکار روبرو دیوار  با یک متر فاصله می ایستاد  و حدود ده دقیقه به توپ ضربه میزد . یک روز از او پرسیدم شما همیشه  این کار قبل از بازی انجام می دهی . جدیکار در پاسخ گفت که با این روش کاملا گرم می شوی و از طرفی نحوه ضربه زدن به توپ را هم یاد می گیری ...!

 ازاو خواستم که بیاید با هم این کار انجام بدهی و همیشه هر وقت دوشنبه ها دور هم جمع می شدیم من و جدیکار دو تایی با هم توپ می زدیم و خود را قبل از بازی گرم می کردیم ...!

< چپ طلایی > فوتبال ایران در این چند سال آخر عمرش روزهای سختی را سپری کرد. جدیکار در ابتدا دروازه‌بان بود ولی با توجه به توانایی وی در استفاده از پای چپ، به توصیه علی دانایی‌فرد، به خط حمله منتقل شد. جدیکار  در سال ۱۹۵۷، با تیم ویکتوریا ۸۹ برلین قرارداد سه ساله بست. با این حال، پس از ۹ ماه به ایران برگشته و به تیم تاج تهران پیوست.

 فوتبال ما مثل دیگر زمینه ها همیشه بیشتر با نامهای تو خالی و شخصیت های خیالی همراه بوده وکمتر آدمهای شایسته و محترم به مردم معرفی شده اند .

به درستی گفته اند که تا وقتی مردم یک کشور بزرگان خود را نشناسند ، محکوم به کوچکی اند !

جدیکار یک نابغه در تاریخ فوتبال ایران است که مردم آنگونه که باید و شاید او را نمی شناسند تا بدانیم که چرا فوتبال ایران به این روز افتاده است .

یادش گرامی.....امیر برادران