پرسه ای در زندگی دو بزرگ فوتبال ایران!
در
فوتبال ایران شمار برادران قدیمی و امروزی کم نبودند و نیستند و در میان چهره های
آشنا می توان به برادران بیاتی اشاره کرد که محمود خان و محمد آقا را باید در ردیف اولین
برادران بازیکن در فوتبال ایران به یاد آورد .
نام بیاتی ها با بازی در تیمهای تاج بر سر زبانها افتاد ، زمانی که به اواخر دهه
بیست و آغازین دهه سی بر می گردد . از این رو بیاتی ها را باید در میان اولین یاران
آبی پوشها به تماشا نشست . در کارنامه دو برادر قهرمانی با باشگاه تاج و تیم ملی و حضور در المپیک و بازیهای آسیایی دیده می شود .محمودبیاتی متولد 1308 و محمد
بیاتی متولد 1311 خورشیدی می باشند و دوران کودکی را در خیابان بهاربالاتر از بیمارستان شماره دوارتش در نزدیکی ورزشگاه قدیمی امجدیه سپری کردند و با فوتبال در
همین ورزشگاه پیر و قدیمی آشنا شدند.
محمود خان بیاتی یعنی برادر بزرگتر در میانه
میدان هنر نمایی میکرد که فوتبال او بیشتر با اندیشه و تفکر و مهارتهای فردی سرکار
داشت و همین ویژگیها او را یکی از بازیکنان بنام و مطرح در آن دوران ساخته بود . وی در دوران تحصیل در
دبیرستان، کاپیتان تیم آموزشگاه های تهران بود و از همان جا به عضویت تیم جوانان
تهران درآمد. در سال 1329 در جریان سفر تیم ملی ترکیه به ایران با
ترکیب تیم ملی بزرگسالان برای اولین بار بازی ملی انجام داد. او پیراهن تیم ملی را
تا سال
1337 به طور
مستمر بر تن داشت و در تمام این سال ها، همواره جزء بهترین ها بود.
محمد
آقا بیاتی با ایستادن در درون دروازه از همان آغاز نشان داده بود که دارای روحیه
ای متفاوت است و با گزینش پست گلری به همه می گفت که یک تنه می خواهد بار مسئولیت
سنگین را بر دوش بکشد ، مسئولیتی که هرگز
در آن اشتباه جایی ندارد و مردانی می تواند درون دروازه بایستند که بیش از دیگران
فداکار، اعتماد به نفس و مسئولیت پذیر
باشند .
محمد بیاتی
در سالهای دهه 1330یکی از بهترین دروازه
بانان ایران بود و بارها در تیم ملی بازی کرده است. او به همراه تیم ملی در
بازیهای آسیایی توکیو و مسابقات مقدماتی
جام ملتهای آسیا در سال 1338 در هندوستان شرکت کرده بود و پس از آن نیز در سال
1964 با تیم ملی در المپیک توکیو شرکت کرد . در دوران مربیگری وی ، تیم ملی فوتبال ایران موفق شد در چهارمین
دوره جام عمران منطقه ای که در تهران انجام می شد ، مقام اول را قبل از تیم های
ملی ترکیه و پاکستان بدست بیاورد وهمینطور جوانایی چون علی پروین و مهدی حاج محمد
را به فوتبال ایران معرفی کرد . پس از این مسابقات با آمدن ایگورنتو اهل شوروی به
ایران ، محمد بیاتی از مربیگری تیم ملی کنار رفت.
محمد بیاتی
وقتی در 1950 به انگلستان رفت در یک مصاحبه با بی بی سی اطلاعات و بصیرت خود را در
امر فوتبال آشکار کرد و در اثر همین مصاحبه مورد تشویق بخش فرهنگی وزارت امورخارجه انگلستان قرار گرفت و متن این مصاحبه به تمام خبر
گزاریهای جهان مخابره شد. او در مدت حضورش در لندن مورد توجه باشگاههای برونلی ،
استوک سیتی ، فولهام قرار گرفت . او یک سال با باشگاه
چلسی انگلیس تمرین کرد واین مدت ، آموزش بسیار خوبی برای سنگربان فوتبال ایران بود .
محمد بیاتی اولین مربی دروازه بانان تیم ملی
فوتبال ایران بودو بسیاری از آنها ازجمله زنده یاد ناصر حجازی ، منصور رشیدی ،
حسین راغفر ، رضا قفل ساز ، مهدی عسگرخانی و .....در کنار محمد آقا بسیار آموختند
!
برادر
بزرگتر ، محمود بیاتی با درایت تیم ملی فوتبال ایران را در چهارمین دوره جام ملت های آسیا که به
میزبانی کشورمان در اردبیهشت ماه سال 1347 خورشیدی برگزار شد ،با شکست اسرائیل به
عنوان قهرمانی رساند . تیم ملی در این دیدار ها هر چهار حریف خود را با شکست رو به
رو ساخت و این قهرمانی نقطه عطفی در فوتبال ایران بود که باعث تقویت پایه های فوتبال ایران شد که با مدیریت مصطفی مکری طی
سالهای 1346 تا 51 خورشیدی شکل گرفته بود و بعد ها با آمدن فدارسیون موفق کامبیز آتابای فوتبال ایران
تبدیل به قهرمان بلا منازع آسیا شد .
محمود
خان با بهره مندی از اخلاق
ورزشی بعد از قهرمانی تیم ملی فوتبال در جام ملتهای آسیا از مربیان قبلی تیم ملی
تقدیر کرد و خدمات آنها را ارج نهادند!
برادران بیاتی با اوج گیری در فوتبال آن روزگار
همیشه با اخلاق و ادبی نمونه در داخل میدان و زندگی روزانه همراه بودند تاخوشنامی و آبرو را در همان جوانی
نشانه خود سازنند .
برادران
بیاتی با پوشیدن پیراهن تیم ملی فوتبال ایران با شایستگی به جایگاه سزاوارانه و
قله فوتبال ایران دست پیدا کردند تا بتواند پس از دوران بازیگری ، گام به صحنه
مربیگری فوتبال بگذارند . بیاتی ها در زمان مربیگری همچنان در کنار یکدیگر بودند
تا آنگاه که محمود خان به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران در دهه چهل معرفی شد
، همه بدانند که هیچ کمکی بهتر از برادر کوچکتر در رهبری فوتبال ملی ایران برای او
وجود ندارد .
تنها برادرانی که در تاریخ فوتبال ایران همزمان با هم اداره تیم ملی فوتبال را
برعهده گرفتند همین برادران بیاتی بودند!
افتخارات
بیاتی ها چه در دوران حضور در میدان و چه هنگام مربیگری تیم ملی فوتبال ایران به
اندازه ای است که نام این دو را برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران ماندگار سازد که
بازهم باید یاد آوری کنیم این دو برادر محترم و خوشنام در همه حال فوتبال را با شخصیت
و انسانیت به تماشا گذاشتند .
بیاتی ها در پیرانه سری نیز کماکان همچون هنگامه
جوانی در همه جا همگام و همراه یکدیگر هستند تا برادری را با زیباترین رفتار و گفتار محترمانه جلوه گر شوند و امروز
چه درسهایی که می توانند به جوانان بدهند .
وقتی
که تیم ملی فوتبال ایران برای اولین بار بعد از انقلاب اسلامی به جام جهانی 1998
راه پیدا کرد ، محمد بیاتی پیامی برای بازیکنان تیم ملی فرستاد و در بخشی از آن
اینچنین نوشت :
فرزندان خوب ایران زمین ، بیائید چون زنده نام
جهان پهلوان تختی باشید و با ملت و در کنار ملت خود قدم بردارید ، به دست هیچ مرد
و نامردی بوسه نزنید که این رسم ایرانی پاک نژاد نیست. قهرمانان مردم و مردمی
باشید تا همیشه خاطره خوب و مبارزه شما در قلب ملت ایران جاویدان بماند!!
محمود خان بیاتی مثل روزگاران پیشین آرام تر و
بی سر وصدا تر است ومحمد آقا بیاتی پرخورش و جوشان در این روزها در خدمت دوستان و
رفقای قدیمی است . منزل محمد آقا را باید مرکز اجتماع چهره های آشنا و صاحب نام
فوتبال ایران در دههای گذشته دانست که نقشی ارزشمند در گردآوری دوستان قدیمی
درروزهای بازنشستگی درغربت دارد .
دوستانی
که ناخواسته از سرزمین مادری تن به کوچ تحمیلی دادند تا شرافت و بزرگی خود را
بازیچه دشمنان ایران و ایرانی نبینند و همین
که می توانند با خاطرات خوش گذشته به زندگی امروز چشم بدوزنند ، بازهم جای خوشحالی
دارد که رفقای آشنا هنوز مهر ومحبت را در دل دارند ، گوهری که این روزها بسیار نایاب هست و برادران
بیاتی با جوهر وجودی خود به درستی این گوهر را می شناسند .
برای
برادران بیاتی تندرستی و سر خوشی را آرزو می کنیم .....امیر برادران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر